اعجاب و قوت «گوزن ها» در شخصیت‌ها

اعجاب و قوت «گوزن ها» در شخصیت‌هایی است که در دل قصه خلق می‌کند، یعنی هماهنگی و هارمونی‌ای که بین این‌ها وجود دارد باعث می‌شود تا کشش فیلم در درون خود اثر بسیار زیاد باشد، یعنی فارغ از مسائل فرامتنی و بیرونی که فیلم را می‌توان به آن‌ها ارجاع داد، «گوزن‌ها» در درون خود و به عنوان اثری مستقل می‌تواند تمام و کمال حرف‌هایش را بزند و زمانی که هر کدام از شخصیت‌ها، کنش‌ها و واکنش‌ها را کنار مسائل بیرونی قرار دهیم، می‌توانیم به معانی جدیدی از اثر پی ببریم و این چیزی را نمی‌رساند جز اینکه «گوزن‌ها» در هماهنگی فرم و مضمون به حد اعلا رسیده است. فیلم حضور پر رنگ شخصیتی به نام قدرت آغاز می‌شود، مردی موجه که تیر خورده و از دزدی بازگشته است، اما آرام و متین است، او دلیل کافی برای قایم شدن را دارد و بی آنکه اثر بخواهد گزافه‌گویی کند، ما را به سمت شخصیت اصلی دیگرش می‌برد. قدرت برای قایم شدن، بودن کنار دوست قدیمی خود، سید را انتخاب می‌کند، کسی که در زمانی نه چندان دور، پیشرو، بزرگ و راهنمای قدرت بوده است. در اولین مواجهه با سید چیزی که بیننده مشاهده می‌کند، با چیزی که در ذهن قدرت نسبت به هیبت ...